Tortuguero

Vandaag was het vroeg opstaan voor een nieuwe besteming. Gelukkig hoefden we daar de wekker niet voor te zetten. een koppel brulapen iets verderop gingen uit hun dak om 5 uur. Dani dacht dat er een trein langs kwam (er is daar geen trein) en Lois wilde ze afschieten. Om 6:30 uur vertrek naar natuurreservaat Tortuquero. 32ooo km² aan kanalen van water die overgaan in de zee omgeven door oerwoud en tjokvol met dieren. Het was weer een lange busrit van zeker 5 uur en daarna een boottocht van nog eens een uur. De kinderen weer met z’n allen achterin spelletjes doen en muziek luisteren.  Om  12:30 uur kwamen we aan bij de aanlegsteiger en stapten over in de boot voor een boottocht van een uur naar ons hotel midden in de jungle. Een  prachtige boottocht door de kanalen die aansloten op de zee. Een ontoegankelijk oerwoud aan beide kanten. Prachtig om te zien.

Na een tijdje te hebben gevaren kwamen we aan bij ons hotel. We kregen een welkomstdrankje en ons kamernummer. De kinderen weer helemaal blij, want die sliepen allemaal vlak bij elkaar. Het hotel en de lodges staan op palen. Ook alle paden van en naar alle huizen lagen een meter boven de grond. Bij erge regenval loopt alles gewoon onder water. Het is in feite ook alleen maar modder/moeras waar je over heen loopt. Daarna gingen we heerlijk het zwembad in. Iedereen was moe en zat van het reizen en wilde graag bijkomen. Tijdens het zwemmen kwamen er apen rondom de bomen om ons zwembad. Ook twee toekans, andere vogels en een joekel van een spin waren prima te zien.(de laatste was zóó eng). De apen kwamen bijzonder dichtbij. Je kon de jonkies bij de moeder op de rug zien zitten. De cappucijneraapjes zijn ook rotzakken, want ze zijn snel en treiteren daarom de andere apensoorten. Erg grappig om te zien. De kinderen vonden het allemaal geschoten, die zaten met z'n allen te computeren in het restaurant :)

 Ongelooflijk wat een prachtig gezicht vanuit je hotelkamer. Er is hier niks. Het hotel ligt 50 km uit de bewoonde wereld. Mensen wonen hier wel, maar volledig afgezonderd. Hebben allemaal hun eigen boot en de aanvoer van levensmiddelen gaat via een grote supermarktboot. Ze hebben ook een eigen schooltje, dus de kinderen hoeven niet weg. Mocht je ziek worden, dan heb je hier een redelijk probleem. Er vaart wel een dokter rond, maar die is hier niet binnen 15 minuten...

's Avonds lagen we er vroeg in. De eigenaresse van het restaurant sloot de tent al voor 21:30 uur. Nou, daar ging ons wijntje... We hadden geen keus. Iedereen was behoorlijk  moe, dus ging ook naar bed. De volgende dag  was het weer op tijd ontbijten, want om 8:30 uur zouden we weer op een boottocht door de kanalen.

De volgenden dag heerlijk wakker geworden. Met z'n allen aan het ontbijt. De kinderen hun eigen tafel, alle ouders ook gezellig aan 1 grote tafel. Het is een leuke groep gelukkig en echt gezellig onderling. Na het ontbijt met z'n allen de boten in. De kinderen hadden hun eigen boot. Die kreeg binnen 10 minuten motorpech...dus stapten met z'n allen in die van ons over. Een boot propvol toeristen die de kanalen onveilig maakten. We hoopten een heleboel dieren te zien. Dat viel wat tegen. Wel een aantal ijsvogels en apen, maar geen alligator helaas. Ik moest wel naar wc en ik kan je vertellen dat dat midden in zo'n moerassig oerwoud best heel erg lastig is. Alles drijft of is drassig. Ik sta al op een bepaalde manier bekend, maar kon er niks aan doen. Gelukkig werd ik gered door een klein stukje normale grond en samen met nog een andere vrouw die ook heel verschrikkelijk nodig moest zijn we uitgestapt. Dan kijk je wel 3x rond voordat je een vertrouwd plekje hebt gevonden. Je waant achter elke boom een slang of grote spin. Erg rustig zitten doe je dan niet, maar goed we hebben het gered:)

Na de jungleboottocht en het middageten ging de groep naar het dorp. Harry en ik besloten te gaan kanoën. Dat was geweldig. Heerlijk die rust, even geen mensen. Helemaal alleen in de jungle. Toen hebben we veel dieren gezien, waaronder een Kaaiman. Geweldig, want daar hoopten we allemaal al zolang op. Na 3 uur varen waren we weer terug en konden we aanschuiven voor het eten. Ze eten hier in feite 3x per dag warm…..vinden de kinderen en Harry heerlijk. Ik moet zeggen: wat yoghurt en cruesli zou ik ook niet erg vinden.

Na het avondeten zouden we in 2 groepen opgedeeld worden voor de schildpaddentocht. Op deze tocht gingen we naar het strand in de hoop een zeeschildpad eieren te zien leggen. Dani en ik zaten in de eerste groep (de kleintjes), daarna gingen Lois en Harry met de rest. Met de boot voeren we richting strand, waarna we nog een klein stukje moesten lopen. Daar had een spotter een schildpad het land op zien komen die nu aan het graven was. Dat is een spannend stukje, omdat ze dan als ze gestoord worden kunnen stoppen en weg kunnen gaan. Onder hele strikte afspraken mochten kleine groepen gaan kijken. Foto’s mochten er niet genomen worden, donkere kleding aan en niet praten en zo stil mogelijk bewegen. De schildpad ging rustig door met graven. Wanneer ze eenmaal eieren ging leggen, dan zou in een soort van trance komen, waardoor ze veel minder gevoelig was voor prikkels en mochten we haar (van achteren) benaderen. Terwijl we wachtten op de schildpad kwam er recht voor ons in het heldere maanlicht uit de zee een enorme zeeschildpad van zeker 1,5 meter het strand opkruipen. Wat een ongelooflijk mooi en intens gezicht was dat. Ze kwam tot vlak voor ons, maar is helaas toen toch omgedraaid en weer terug de zee in gegaan. Intussen was de andere schildpad eieren aan het leggen. Kleine, zachte eieren ter grote van  pingpong balletjes. Zo’n machtig dier die daar in een gat van het strand haar eieren ging leggen. Geweldig. Schildpadden komen wel 4-5x  elke 12-15 dagen het land op om ongeveer 100-120 eieren leggen. 1:1000 overleeft.  Ze worden gegeten wanneer ze uitkomen door gieren, zeevogels, een soort wezel en in het water wordt de uitgeputte moeder door de stierhaai opgewacht als ze het strand met de jaguars heeft overleefd.

Dani kon het perfect zien met het infrarode licht. Hij lag met de andere jongens met z’n neus vlakbij de staart. Hij vond het maar vieze balletjes.. Het eieren leggen duurde ongeveer 20 minuten. In die tussentijd kwamen er weer 3 schildpadden het strand opkruipen. Zulke indrukwekkende dieren die met hun schilden nat van het water die glommen in het maanlicht een plekje zoeken voor hun eieren. Ongelooflijk wat een mazzel wij hebben gehad, dat we zulke dieren zo hebben mogen zien. Om nooit te vergeten.