Cahuita

Cahuita

De nacht was niet helemaal geworden als wat ik er van gehoopt had. De roedel aan honden op de boerderij vonden het absoluut noodzakelijk verspreid over het terrein elkaar op de hoogte te brengen van waarschijnlijk een passerende krekel. Werkelijk alsof ze naast je bed de maan op zagen komen. Daarna dus niet meer geslapen. Het mooie was wel dat ik daardoor de ochtendnevel over de vallei zag (al was ik blijer geweest als het de middagnevel was). Daarna maar gaan douchen onder de (nog steeds) elektrische douche. Harry was gelukkig een stuk beter. Geen krampen meer gehad, nog iets verhoging. Dat zou dus een betere busreis worden voor zowel Harry als de anderen uit de groep J.

Na het ontbijt reden we weg. Zeker vijf uur in de bus gezeten voordat we er waren en nee, geen bus. Meer busJE. Het is gemaakt op Costa Ricanen. Zij hebben een gemiddelde lengte van 1,50. Wij iets meer, Harry veel meer. Dat zat vooral voor hem natuurlijk voor geen meter.  Was een lange reis, maar het was de moeite waard. Wat een paradijs in Cahuita. Prachtige stranden, mooie hoge golven van de zee. Naast het strand veel bomen en een deel mangrove en daarin een wasbeertje, luiaard en apen, kikkers, Jezus Christ Lizards en slangen en die laatste hebben we niet gevonden…jámmer…duhh.  Zo ontzettend leuk. Warm was het ook. Zeker 30C. Dus 2 km wandelen was dan best veel. Op de terugweg gingen bij Dani en Lois dan ook de schoenen uit en liepen ze door de branding. Dat duurde nog geen minuut of Dani was al helemaal nat incl kleren. Maakte niks uit. We zaten nog maar een klein stukje van ons hotel. Dat hotel lag vlakbij het strand, met allemaal vrijstaande huizen. Prachtig mooi. Helemaal idyllisch. We dumpten onze kleren en gingen vrijwel meteen zwemmen. Stel je voor : een zwembad helemaal in het oerwoud. In de verte hoor je de brulapen, heerlijk warm water. Een drankje en allemaal oerwoudgeluiden op de achtergrond. Ongelooflijk wat een prachtig plekje. Hier kan je prima zijn, daar waren we het allemaal over eens.